10 de Mircea Petean

Mircea Petean






10


la mejilla cogió un tanto de asperezas
si pasas con la palma encuentras espinas
acércate  – escuchas cómo callan en la barba los ríos secos
para seguirlos con tus largos dedos 

en el amoratado ocaso otro camino se deshizo
encima– ves – la nieve se reduce a ceniza
y la rama del nogal apenas se puede saber
si ahora  – en la primera primavera – brotará

oh, tuviste un gran privilegio
de poner nombre  – largo cortejo
nudos de sonidos urdieron tu boca 
se desataron uno tras uno descubriendo la quemadura
Traducido al español por Elisabeta Boțan


 10

obrazul a cam prins asprimi
de treci cu palma dai de spini
apropie-te – auzi cum tac în barbă râuri seci
cu degetele tale lungi să le petreci

în vineţiu amurg s-a desfăcut alt drum
deasupra – vezi – ninsoarea se preface-n scrum
iar creanga de nuc abia se poate şti
dacă acum– întâia primăvară– va înmuguri

oho, avut-ai mare privilegiu
să dai nume – lung cortegiu
noduri de sunete urzit-a gura
pe rând s-au desfăcut dezvăluind arsura
Tradus în spaniolă de Elisabeta Boțan

Comentarios